Η ακριβής μετάφραση της λέξης regeneration είναι αναγέννηση ή ανάπλαση. Τα τελευταία δυο χρόνια βλέπουμε συχνά-πυκνά ένα ReGeneration, σε σάιτ ευρέσεως εργασίας, στο facebook κλπ. Τι έιναι αυτό? Σιγουρά δεν έχει καμία σχέση με την Αναγέννηση του Μικελάντζελο, Ραφαέλο και των υπόλοιπων ζωγράφων αλλά είναι μια πρωτοβουλία-προσπάθεια του WorldEconomicForum που δημιουργήθηκε με σκοπό να καταπολεμήσει τόσο τη νεανική ανεργία, όσο και το φαινόμενο του ‘braindrain’, την τάση δηλαδή των νέων πτυχιούχων να φεύγουν στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά. Απευθύνεται από την μια σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται να κάνουν την πρακτική τους άσκηση στη χώρα και τους καλεί να μην μεταναστεύουν, και από την άλλη σε εταιρείες που με τη σειρά τους αναζητούν (φθηνό) εργατικό δυναμικό, για να καλύψουν έστω και πρόσκαιρα κάποιες θέσεις εργασίας.
Aς μιλήσουμε λίγο με νούμερα…
Τι προσφέρει το Regeneration στους νέους πτυχιούχους;
- 6μηνη αμειβόμενη πρακτική άσκηση
- 80 ώρες εκπαίδευσης.
- 25 ώρες κοινωνικής εργασίας ΜΚΟ.
- Καθοδήγηση από καταξιωμένους Έλληνες επαγγελματίες
Απ’ όλο αυτό το κατά τα άλλα ΄΄ελκυστικό΄΄ πακέτο με τις αμοιβές-ψίχουλα, δε λείπει η τζάμπα εργασία σε ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από διαφανείς και μη πηγές με πρόσχημα τη βελτίωση της κοινωνικής χρησιμότητας, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που κάνει είναι να ανοίγει διάπλατα τον δρόμο για εθελοντική και απλήρωτη εργασία. Ταυτόχρονα, όλο αυτό γαρνίρεται με την λαμπρή ιδεολογική κατήχηση των «golden boys» και λοιπών entrepreneur , που θα προσπαθούν να μας πείσουν ότι για να μπορέσουν να τους μοιάσουμε πρέπει να καταλάβουμε ότι το συμφέρον μας είναι το συμφέρον του εκάστοτε αφεντικού, αν βέβαια, θέλουμε να πάμε μπροστά. Άλλη μια προσπάθεια λοιπόν να έχουν έναν εργαζόμενο με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που χρειάζεται το κεφάλαιο: υποταγμένο, δουλικό και κακοπληρωμένο.
Όσον αφορά τώρα στις αιτήσεις τα νούμερα έχουν ως εξής:
Στον πρώτο κύκλο 2800 αιτήσεις και 21 εταιρείες προσέλαβαν 55 ασκούμενους. Στο δεύτερο κύκλο 4250 αιτήσεις αύξηση ποσοστού κατά 52% με 36 εταιρείεςτώρα να προσλαμβάνουν 105 ασκούμενους. Τώρα είμαστε στον 3 κύκλο και συμμετέχουν όλο και περισσότερες και πιο καταξιωμένες εταιρείες.
Και κάπου εδώ αναρωτιόμαστε, γιατί τόσες πολλές αιτήσεις; Τα τελευταία 7 χρόνια η κρίση όλο βαθαίνει, η εργατική τάξη δέχεται το ένα χτύπημα μετά το άλλο στα πλαίσια της δήθεν ομαλής μετάβασης από την κρίση σε μια ανάπτυξη που συνεχώς είναι στην επομένη γωνία. Χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν χαθεί, οι μισθοί παγκοσμίως και ειδικά στην Ελλάδα έχουν συρρικνωθεί και ταυτόχρονα η ανεργία σε ηλικίες έως 30 ετών (δηλαδή φοιτητικά ή μετά-φοιτητικά χρόνια) χτυπάει κόκκινο. Οπότε μέσα στην απογοήτευση που κυριαρχεί, ακόμη και αυτή η μισοδουλειά φαντάζει καμιά φορά ελκυστική. Είναι όμως προφανές ότι τα ψίχουλα που υπόσχονται προγράμματα τύπου regeneration, όχι μόνο δε δίνουν κάποια λύση, αλλά αντιθέτως ενισχύουν ακόμα περισσότερο τη λογική της ‘’δουλειάς σε δόσεις’’. Μιλάμε για θέσεις εργασίας με μέγιστο όριο τους 6 μήνες, στα πλαίσια πρακτικής άσκησης, με μισθούς που σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των νέων εργαζομένων, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι από πολύ νωρίς με τη πραγματικότητα του σύγχρονου Εργασιακού Μεσαίωνα της επισφάλειας, της μισοανεργίας που συμπληρώνει την μισοεργασία.
Το μόνο, προφανώς, που διασφαλίζεται σε όλη αυτήν την κατάσταση είναι το ολοένα αυξανόμενο κέρδος των αφεντικών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ούτε αθώο, το γεγονός ότι τόσες πολλές γνωστές εταιρείες, μεγαθήρια του εγχώριου καπιταλισμού(πολυεθνικές ή μη) ‘’στριμώχνονται’’ για να προσλάβουν όσο περισσότερο ανθρώπινο δυναμικό μπορούν, με μοναδικό τους σκοπό την αύξηση των κερδών τους. Γνωρίζουν δηλαδή από πριν, ότι θα πληρώσουν πολύ φθηνά για εργασία που θα τους αποφέρει τεράστια αναλογικά κέρδη. Από τα sweatshops της Ινδοκίνας μέχρι τα call center της Πατησίων είναι γνωστό, στις γαλέρες τους χτίζονται οι μεγαλύτερες περιουσίες.
Ας αφήσουμε στην άκρη λοιπόν τα μεγάλα λόγια περί ‘’ανακούφισης των νέων ανθρώπων από την εφιάλτη της ανεργίας’’, ας αφήσουμε και τα ‘’μη κερδοσκοπικά ιδρύματα με έδρα την Ελβετία’’ (τέτοιο είναι το WorldEconomicForum) που πασχίζουν για το καλό μας. Το ξέρουμε πολύ καλύτερα εμείς. Ο νέος κόσμος της εργασιακής περιπλάνησης και ανασφάλειας, γνωρίζουμε πολύ καλά τι σχεδιάζουν για μας κεφάλαιο-κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση και δηλώνουμε ότι η μόνη αναγέννηση που αποδεχόμαστε είναι η μόνιμη και σταθερή εργασία, και όχι η ανακύκλωσης της ανεργίας, με αξιοπρεπή μισθό και όχι χαρτζιλικι , πραγματική εργασία με δικαιώματα και όχι «πρακτική άσκηση» ούτε εθελοντισμούς σε κάποια ΜΚΟ!