Νοέμβρης 2019: ανεργία, ελαστική και μαύρη εργασία χωρίς δικαιώματα, διάλυση της δημόσιας παιδείας, μαθητεία, μετανάστευση -αυτή είναι πια η καθημερινότητα. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν η καταστολή και η τρομοκρατία, όπως η εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ ενάντια σε φοιτητές/τριες που αντιστέκονται, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η απαγόρευση απεργιών και διαδηλώσεων, ο νέος αντιδραστικός Ποινικός Κώδικας που στοχοποιεί τις μαχητικές μορφές πάλης και τις επαναστατικές ιδέες, οι προκλητικές συλλήψεις αγωνιστών, οι διώξεις και οι επιθέσεις της αστυνομίας.
Σε μια χρονιά με καταιγιστικά πολιτικά γεγονότα, το εργατικό και λαϊκό κίνημα εμφανίζεται μουδιασμένο. Παρόλα αυτά τμήματα αμφισβητούν την κανονικότητα που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση και αρνούνται να υποταχθούν στη θεσμική και υπεύθυνη αντιπολίτευση που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοια παραδείγματα είναι η απεργία στις 24/9 που οργανώθηκε κόντρα στον απεργοσπαστικό σχεδιασμό της ΓΣΕΕ, η υπεράσπιση απεργιών που η κυβέρνηση της ΝΔ απαγόρευσε, όπως αυτή της ΠΝΟ, ή οι πολύ σημαντικές επιχειρησιακές απεργίες στη NOKIA τον Οκτώβρη. Την εικόνα συμπληρώνουν οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των φοιτητών που συνεχίζουν – ύστερα από έξι εβδομάδες κινητοποιήσεων – να διεκδικούν τα δικαιώματά τους και να υπερασπίζονται το άσυλο με συνεχείς διαδηλώσεις και πορείες. Το εξεγερτικό πνεύμα του Νοέμβρη του 73’ μάλλον πλανιέται ακόμα και έρχεται να θυμίσει για ακόμα μία φορά πως ο μόνος δρόμος είναι αυτός του αγώνα, είναι ο δρόμος που ανοίγουν οι λαοί με τη πάλη τους!
Ό,τι κι αν κάνουν, δε μας τρομοκρατούν!
Απέναντι στις σύγχρονες «χούντες» τους, εμείς προτάσσουμε και πάλι το «Ψωμί-παιδεία-ελευθερία», βάζοντας μπροστά τα εργατικά, λαϊκά και νεολαιίστικα δικαιώματα και ανάγκες!
Η πάλη για το ψωμί, την παιδεία και την ελευθερία της εποχής μας, μπορεί να γίνει το σύνθημα της σύγχρονης εξέγερσης του λαού για τα δικαιώματά́ του, για κατακτήσεις στο σήμερα, με όπλο ένα ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα και ένα οργανωμένο και πολιτικά επικίνδυνο λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα.
Το υποταγμένο συνδικαλιστικό κίνημα της ΓΣΕΕ έχει αποδείξει πως ούτε θέλει, ούτε μπορεί να συγκρουστεί με την αστική πολιτική και την κυβέρνηση που την εφαρμόζει. Με νέες ενώσεις εργαζομένων, νέα σωματεία στους κλάδους δουλειάς που δεν υπάρχουν, τα οποία θα μπορούν να εκφράσουν και να ενώσουν όλους τους εργαζόμενους, παλιούς και νέους, Έλληνες και μετανάστες και τη νέα εργατική βάρδια που δουλεύει με τις πιο ελαστικές και επισφαλείς μορφές απασχόλησης (μερική απασχόληση, ημιανεργία-ημιεργασία, «μπλοκάκι») και συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς που θα αποφασίζουν για την πάλη, τα αιτήματα και το μέλλον των αγώνων, μπαίνουμε σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη, οργανωνόμαστε και αντιστεκόμαστε μέχρι την επιβολή των αναγκών μας!
Σήμερα περισσότερο από ποτέ το εργατικό κίνημα, η νεολαία, οι άνεργοι πρέπει να βγούμε δυναμικά στο προσκήνιο. Με όπλο τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις επιτροπές αγώνα, τις συλλογικότητες γειτονιάς, την οργάνωση και τον συντονισμό από τα κάτω, κόντρα στις διορισμένες διοικήσεις των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και τον αστικοποιημένο εργοδοτικό συνδικαλισμό τους, να διεκδικήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας στην εργασία, την εκπαίδευση και τη ζωή. Να αποδείξουμε το αυτονόητο: Είναι λίγοι, είμαστε πολλοί, μπορούμε να νικήσουμε!
ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ στον τριημερο εορτασμό του Πολυτεχνείου!
ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ την Κυριακή 17 Νοεμβρίου στην πλατεία Κλαυθμώνος 15.00